ای یار پنهان ای مقصود دو جهان ای محبوب مهربان، این بیچارگان اسیر عشق تواند و این بی نوایان مستجیر آستان، هر شامی از فراق ناله کنند و هر صبحی از هجوم اهل نفاق فریاد و فغان بر آرند، و در هر دمی به غمی هم دمند و در هر نَفَسی به ظالم بد نَفسی مبتلا، با وجود این حمد تو را که چون آتشکده پر شعله اند و چون مردان در میدان تاخته اند، چون شکوفه شکفته اند و چون گل خندان و شادمان. پسای مهربان این نفوس قدسیه را به تأییدات ملکوتیه موفق فرما و این جانهای پاک را مظاهر آیات لولاک کن. انّک انت الکریم الرّحمن الرّئوف الرّحیم
ع ع
ع ع
No comments:
Post a Comment