Sunday 25 May 2014

اخبار جامعه بهایی در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳

                    
خبرگزاری هرانا- طی اردیبهشت ماه سال جاری ۵۸ سال زندان برای ۲۰ شهروند بهایی صادر شد و همچنین قبرستان شهروندان بهایی توسط سپاه تخریب و گودبرداری شد.
• ۳ اردیبهشت، چهارشنبه: صدور ۵۸ سال زندان برای ۲۰ شهروند بهایی در شهرستان یزد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در تاریخ ۱۰ مرداد ماه ۱۳۹۰ ماموران وزارت اطلاعات به خانه تعدادی از شهروندان بهایی در شهرهای یزد، اصفهان، کرمان و اراک حمله کرده و تعداد ۱۷ نفر را بازداشت کردند. پس از ۲ هفته ۳ شهروندان بهایی دیگر در شهر یزد بازداشت شدند.
کلیه بازداشت شده‌ها پس از حدود یک ماه مجموعا با قید وثیقه ۱ میلیارد و دویست میلیون تومانی از زندان آزاد شدند.
پس از حدود یک سال حکم این افراد در شعبه ۱ دادگاه انقلاب یزد صادر و این ۲۰ شهروند بهایی مجموعا به ۵۸ سال زندان که ۳۸ سال آن تعزیری است محکوم شدند.
حکم فوق در تاریخ ۲۷ فروردین ماه سال جاری در شعبه تجدیدنظر استان به تایید رسید.
اسامی این ۲۰ شهروند بهایی و میزان محکومیت ایشان به شرح زیر است:
صبا گلشن (اصفهان): ۴ سال تعزیری و ۱ سال تعلیقی، شهرام اشراقی، مهندس خسرو دهقانی (اصفهان)، شهرام فلاح (کرمان)، نوید حقیقی (یاسوج)، ایمان رشیدی (یزد): ۳ سال تعزیری و ۱ سال تعلیقی، فریبرز باغی، ناطقه نعیمی، شبنم متحد، فریبا اشتری (یزد)، نغمه فارابی (اصفهان): ۲ سال تعزیری و ۱ سال تعلیقی فرح باغی؛ مهران اسلامی، اعظم مطهری، فرحناز میثاقیان (یزد)، سهراب نقی‌پور، آذر پورخرسند، ساسان حقیری، طاهره روحانی، ویدا حقیقی (اصفهان): ۱ سال تعزیری و ۱ سال تعلیقی
توضیح: در گزارش فوق احکام تعلیقی هم در حکم تعزیری و هم به صورت جداگانه محاسبه شده بود که تصحیح شد و بدین ترتیب احکام صادره برای این ۲۰ شهروند مجموعا ۵۸ سال حبس بوده است.
یکی از محکوم شدگان می‌نویسد:
در تاریخ ۲۷ فروردین ۹۳ رئیس محترم دادگستری یزد در یک اقدام کاملا غیر قانونی و کم سابقه، مانع از تشکیل دادگاه تجدید نظر ۲۰ نفر از بهائیان یزد، اصفهان، اراک و کرمان گردیده و رأساً حکم دادگاه بدوی را در مورد مته‌مان تا ئید کرده و برای اجرا به شعبۀ اجرای احکام دادگستری یزد می‌فرستند. ایشان بدون اطلاع مته‌مان و وکلای ایشان و با مشورت معا ون خویش بر این بیعدالتی مهر تائید می‌زنند و تشکیل دادگاه تجدید نظر را مانع می‌شوندیکی از قضات بیدادگر سیستم قضائی یزد عنوان می‌کند که اگر قرار بود من تصمیم گیرنده باشم، شما هیچکدامتان حق حیات هم ندارید. در واقع ایشا ن تأسف می‌خورند که چرا در مورد ما بهائیان تصمیم گیرنده نیستند و مسئول دیگر می‌فرمایند که من وجدانم از صدور این حکم کاملاً آسوده و آرام است و هیچ تردیدی ندارم. این نمونه‌ای از دیدگاه این دولتمردان در این سرزمین مبارک است.
• ۷ اردیبهشت، یکشنبه: هجوم به خانۀ نسیم باقری، شهروند بهایی تهرانی، برای اجرای حکم چهار سال حبس.
بنا به اطلاع رسیده، حوالی ساعت ۷ صبح روز یک شنبه ۷ اردیبهشت چهار نفر از ماموران وزارت اطلاعات با در دست داشتن حکم تفتیش منزل و بازداشت نسیم باقری شهروند بهایی ساکن تهران، به منزل نامبرده یورش بردند. نسیم باقری را از خواب بیدار کرده و خواستار آن شدند که سریع جهت انتقال به زندان اوین برای گذراندن دوران محکومیت آماده شود. خانم باقری فقط توانست چند تا از داروهای ضروری را بردارد و سپس همراه ماموران به زندان اوین برده شد.
قابل ذکر است نسیم باقری به حکم دادگاه انقلاب تهران به چهار سال حبس تعزیری به اتهام تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت کشور از طریق عضویت در موسسه غیرقانونی محکوم می‌باشد. مراد از موسسه غیرقانونی، دانشگاه مجازی بهاییان ایران می‌باشد که وظیفه تدریس به دانشجویان محروم از تحصیل بهایی را به عهده دارد. این در حالی است که از قبل نسیم باقری از اجری این حکم در این زمان اطلاعی نداشته است.
• ۸ اردیبهشت، دوشنبه: اقدام برای تخریب قبرستان بهاییان در شیراز
گروهی با پیاده کردن لودر و بیل مکانیکی، قصدتخریب قبرستان قدیم بهاییان (گلستان جاوید) شیراز را دارند. بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز دوشنبه ۸ اردیبهشت ماه گروهی با پیاده کردن لودر و بیل مکانیکی قصد تخریب قبرستان بهاییان شیراز (گلستان جاوید یا باغ ابدی) را جهت ساخت مجموعه فرهنگی داشتند. گفتنی است، این قبرستان به قربانیان بهایی که در دهه ۶۰ اعدام شدند اختصاص دارد و پس از آن کسی در آنجا دفن نشده است. طبق آخرین گزارشات وسابل همچنان در محل حاضر است ولی اقدام برای تخریب گورستان هنوز آغاز نشده است.
• ۸ اردیبهشت، دوشنبه: تشکیل دادگاه محاکمه برای ۱۵ نفر بهایی در شیراز
در بهمن ماه سال ۸۹ بود که عده‌ای از هموطنان بهایی به جرم مسافرت به کشورهای هند و امارات دستگیر و همه آنان پس از بازجویی‌های مکرر در اداره اطلاعات شیراز٬ روانه زندان عادل آباد این شهر شدند. اما پس از پیگیری‌های خانواده‌ها و تلاش وکیل٬ این ۱۵ تن به قید وثیقه آزاد شدند. بنا به گزارش خبرنگار سحام٬‌ بنا به آنچه مطرح شده جرم اکثر آنان مسافرت به دبی و نیز کشور هند و بازدید از معبدشان در این کشور بوده است. همچنین از دیگر اتهاماتی که به این افراد زده شده می‌توان به تشکیل کلاس برای کودکان زیر پنج سال و نوجوانان و جوانان بهایی اشاره نمود. اسامی این افراد به این ترتیب است: «خانم‌ها ۱- یکتا فهندژ ۲ – مژده فلاح ۳- مژگان عمادی ۴ – سُمیترا ممتازیان و آقایان ۵ – هومن زارعی ۶ – نیما دهقان ۷ – کاووس صمیمی ۸ – کامبیزحبیبی ۹- محمد صادق نوریان ۱۰ – فریدعمادی – ۱۱- فرشید یزدانی ۱۲- سام جابری ۱۳- سینا ساریخانی ۱۴- پیام تسلیمی ۱۵- ایمان رحمت پناه. قابل ذکر است که حکم عدنان رحمت پناه در دادگاه تجدید نظر تصویب شد و محکوم به یکسال حبس شد.
• ۱۱ اردیبهشت، پنج شنبه: اقدام به تخریب قبرستان بهاییان در شیراز علی رغم دستور اماکن، توسط سپاه پاسداران جمهوری اسلامی
جامعه جهانی بهایی از اقدام سپاه پاسداران جمهوری اسلامی در تخریب یک گورستان تاریخی بهاییان در شیراز خبر داده و خواستار توقف این اقدام شده است. گزارشی که این نهاد دینی در روز پنج‌شنبه، ۱۱ اردیبهشت، منتشر کرده است بیان می‌کند که خاک‌برداری از این گورستان و تخریب قبور آغاز شده و ده‌ها کامیون به سرعت در حال انتقال خاک‌ها هستند. یک منبع مطلع به گزارشگر هرانا گفت: «نماینده شهروندان بهایی موفق به کسب دستور توقف تخریب گورستان از اداره اماکن شدند. اما گروهی که قصد تخریب این گورستان را داشته دست از کار نکشیده و به گود برداری خود ادامه دادند. ایشان حتی یک مامور مسلح را نیز بر سر این زمین گذاشته بودند و به دستور اداره اماکن هیچ توجهی نکردند.
• ۱۶ اردیبهشت، سه شنبه: بازداشت نسیم اشرفی جهت اجرای حکم یکسال حبس تعزیری
صبح امروز در حالی که وی جهت انجام آزمایش پزشکی به آزمایشگاه بهار (خیابان امیرآباد) مراجعه کرده بود، توسط مامورین امنیتی دستگیر و جهت اجرای حکم به زندان اوین منتقل گردید. وی پیش از این در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه‌ به اتهام تبلیغ علیه نظام و عضویت در تشکیلات مذهبی بهایی محاکمه و به سه سال حبس تعزیری محکوم شده بود. طبق رای دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم سه سال حبس تعزیری «نسیم اشرفی» به یک سال حبس تعزیری تقلیل یافت.
• ۲۱ اردیبهشت ماه، یکشنبه: بازداشت الهام فراهانی (نعیمی) و شمیم نعیمی جهت اجرای حکم
بنا به اطلاع واصله، ماموران امنیتی روز یک شنبه ۲۱ اردیبهشت ماه یک مادر و پسر بهایی ساکن تهران را به نام‌های الهام فراهانی (نعیمی) و شمیم نعیمی را جهت اجرای حکم بازداشت و به زندان اوین منتقل کردند. قابل ذکر است الهام فراهانی به چهار سال حبس و شمیم نعیمی به سه سال حبس تعزیری محکوم می‌باشند.
یکی از نزدیکان این دو شهروند بهایی به هرانا گفت: «صبح روز شنبه ماموران به منزل شمیم مراجعه کرده تا او را دستگیر کنند ولی چون منزل نبود قرار شد فردا برای جلب وی برگردند. صبح روز یکشنبه، شمیم آماده شده بود که خودش را به زندان معرفی کند که ماموران دوباره به منزل وی آمدند و او را بازداشت کردند… ساعتی بعد، چند نفر از اعضای خانواده شمیم برای خداحافظی با او به درب زندان اوین می‌روند که یک مامور می‌اید و سراغ مادر شمیم (الهام فراهانی) را می‌گیرد و می‌گوید شمیم می‌خواهد با مادرش خداحافظی کند… به خانم فراهانی (مادر شمیم) زنگ می‌زنند که خودش را به زندان اوین برساند ولی وقتی الهام به درب زندان می‌اید وی را هم دستگیر و برای اجرای حکم به زندان منتقل می‌کنند.»
یاداوری می‌شود عادل نعیمی، همسر الهام فراهانی و پدر شمیم نعیمی از تابستان سال ۹۱ در زندان می‌باشد. نامبرده محکوم به ده سال حبس تعزیری می‌باشد.

ممانعت از اعزام یکی از رهبران جامعه بهایی به بیمارستان

خبرگزاری هرانا – روز دوشنبه در حالیکه قرار بود سعید رضایی یکی از اعضائ هیات مدیره جامعه بهاییان ایران که به ناراحتی قلبی دچار است به بیمارستان پارس اعزام گرددبه جهت اجبار در پوشاندن لباس زندان و زدن پابند از طرف مسئولین زندان رجایی شهر و نپذیرفتن وی از اعزام او جلوگیری به عمل آمد.
این عضو ۵۷ ساله که چندی پیش عمل قلب انجام داده است عواقب ناشی از این مساله را متوجه مسئولین زندان دانسته و در صورت جلسه‌ای که در شعبه اعزام رسما تنظیم شده خواستار رسیدگی به این موضوع شده است. ل
ازم به ذکر است دربند زندانیان سیاسی، عقیدتی زندان رجایی شهر تا کنون ۵ نفر به خاطر مسایل مشابهی جان خود را از دست داده‌اند.
آقای محمد جواد لاریجانی
شما چندی پیش اعلام کردید «ما در ایران زندانی بهایی نداریم و بهایی محروم از تحصیل نداریم» این سخنان شما را در تضادی آشکار با زندگی خود دیدم و بر آن شدم تا واقعیت‌های زندگی را که با تمام وجود لمس کرده‌ام و طعم نابرابری در آن را چشیده‌ام برایتان بازگو کنم.
من مه‌شان کارگر در یک خانواده بهایی متولد شدم. وقتی خاطرات کودکی‌ام را مرور می‌کنم پدرم قدرت ا… کارگر را به یاد می‌آورم که نوزده سال معلم مدرسه بود.
در خرداد سال ۵۹ وقتی یک روز از مدرسه به خانه بازگشت کاغذی در دست داشت که در آن تصریح شده بود به علت بهایی بودن از کار اخراج شده است. پس از آن پدرم تلاش کرد در بحبوحهٔ جنگ راه دیگری برای امرار معاش خانواده پیدا کند.
مهر سال ۶۲ بود که پاسداران انقلاب با حکم بازداشت پدرم به جرم بهایی بودن وارد خانه‌مان شدند و تمام کتب و نشانه‌های مذهبی را جمع کرده و همراه پدرم با خود بردند.
مادر ماند و بار مسئولیت خانواده؛ من، دو خواهرم و فرزندی که باردار بود. حال باید این بار را تنها به دوش می‌کشید.
دو سال و نیم از دوران کودکی‌ام را برای دیدن هفتگی پدر در سالن ملاقات زندان وکیل آباد مشهد با سایر دوستان بهایی‌ام که آن‌ها هم برای دیدن پدرانشان می‌آمدند گذراندم. اما یک روز نگین و نازی پردل به ملاقات نیامدند. وقتی پرسیدم چرا این دفعه نیامده‌اند؟ گفتند پدرشان را به خاطر اینکه از دیانت بهایی تبری نکرده و مسلمان نشده اعدام کرده‌اند.
نمی‌توانم احساسم در آن روز را بیان کنم، ترس از دست دادن احتمالی پدرم یا اندوه برای از دست دادن پدر دوستانم تا این اندازه دیگران را می‌آزارد؟
بالاخره پدر آزاد شد و به مدرسه بازگشت اما این بار به عنوان راننده سرویس.
سال چهارم دبیرستان هم کلاس‌هایم خود را برای کنکور آماده می‌کردند و من شاهد ثبت نام آنان و پر کردن فرم‌های دانشگاهی بودم فرم‌ها گزینه مذهب داشت و من نه به صرف بهایی‌زاده بودن بلکه به انتخاب خودم در ستون مذهب فرم، نوشتم بهایی و به همین دلیل کارت ورود به جلسه کنکور برایم صادر نشد.
هم کلاسی‌هایم می‌پرسیدند چرا دولت با دانشگاه رفتن بهاییان مخالف است؟ من هنوز پاسخی برای این سوال ندارم.
ازدواج کردم و تشکیل خانواده دادم. همسرم سیامک صدری هم تجربه‌ای مشابه داشت. او در کودکی پدر خود را از دست داده بود. مادرش بهیه سعید نیا که کارمند ارشد اداره کشاورزی بود با حکم دولت به علت بهایی بودن از کار اخراج شده بود و با خیاطی گذران زندگی می‌کرد. دایی‌اش میرزا مهدی سعید نیا که برایش مثل پدر بود به جرم بهایی بودن به زندان افتاد. پدرش در گلستان جاوید برده و دفن شده بود اما پس از چندی آنجا را تخریب کردند و حتا سنگ قبری برای ادای احترام باقی نگذاشتند، با حکم آیت ا… صدوقی تمامی بهاییان یزد و فرزندانشان ممنوع المعامله شدند.
همسرم که در آن زمان ۹ سال داشت از این حکم بی‌نصیب نماند و هنوز این حکم به قوت خود باقی است. چناچه در سال ۹۰، شعبه دوم دادگاه انقلاب یزد به درخواست رفع ممنوع المعامله گی وی چنین پاسخ داد: بنا بر نظر اداره اطلاعات یزد در خواست شما پذیرفته نمی‌شود.
همسرم در اردیبهشت سال ۶۳در مقطع پنجم دبستان در کرمان درس خوانده به صورت متفرقه به همراه افرادی که بعضی هم مثل پدرش بودند امتحان داد. او هم در ستون مذهب فرم‌های دانشگاه، بهایی نوشت و به دانشگاه راه نیافت، اما همواره در فکر خدمت به مردم و آبادانی کشورش بود.
در آبان سال نود و یک ماموران اداره اطلاعات گرگان همسرم را به جرم کمک به سایر بهاییان جلوی چشم فرزندانم در خانه بازداشت کردند. اردلان پسر یازده و انوشا دختر هشت ساله‌ام شاهد بردن پدر از خانه بودند. این بار زندگی کودکی‌ام برای فرزندانم تکرار شد.
اکنون ما برای ملاقات پدرشان که نه تنها زندانی بلکه به صورت غیر قانونی تبعید شده، هر هفته از محل زندگیمان گرگان به رجایی شهر کرج با حدود ۴۷۰ کیلومتر فاصله، سفر می‌کنیم.
حالا فرزندانم رنج‌های مرا در مورد پدرم و من و رنج‌های مادرم در نبود همسرش را تجربه می‌کنیم.
این را به صراحت می‌گویم؛ همسرم را بدون دلیل قانونی و فقط به جرم بهایی بودن زندانی کرده‌اند. او می‌گفت در پایان دادگاه ۸ دقیقه‌ای که در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه برگزار شد پس از رد ادعاهای فاقد مدرک نماینده دادستانی توسط همسرم، قاضی از وی پرسیده آیا بهایی هستی؟ او جواب داده بلی، قاضی گفته همین که بهایی هستی و فعال برای من کافی است و به همسرم ۵ سال حکم زندان داده شد و من شاهد دلتنگی‌ها و اشک‌های شبانه کودکانم هستم که باید دوری پدرشان را به خاطر حکمی ناعادلانه تحمل کنند.
اکنون دخترم هم در ذهن کوچکش کنکاش می‌کند. چرا بهایی بودن پدر آن قدر دولت مردان کشورم را می‌آزاراد؟
از خودم می‌پرسم، آیا فرزندانم تجربه‌های ما را تکرار خواهند کرد؟ آیا آن‌ها نیز به خاطر بهایی بودن از ورود به دانشگاه منع خواهند شد؟ با خودم می‌گویم چه خوب می‌شد اگر فرزندانم بدون نگرانی از آینده با برخورداری از حقوق برابر شهروندی بتوانند تحصیل، کار و زندگی کنند و در کنار سایر ایرانیان آنچه در توان دارند برای آبادانی کشور عزیزمان ایران صرف نمایند.
آقای لاریجانی شما اعلام نمودید «ما در ایران زندانی بهایی نداریم و بهایی محروم از تحصیل نداریم» بیایید به واقع این ادعا را عملی کنید.
بیایید تاریخ را جور دیگر رقم زنید. تا خاطرات کودکانمان پر باشد از شادی و برابری، تا این سر آغازی باشد برای برخورداری همه ایرانیان از حقوق برابر شهروندی فارغ از‌نژاد، دین و مذهب.

زندانیان فراموش‌شده ایران

در حالیکه ایران به اولین سالگرد پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری نزدیک می‌شود، وضعیت پرونده حقوق بشر جمهوری اسلامی، خصوصا بدرفتاری با اقلیت‌های مذهبی در وضعیت بسیار وخیمی قرار دارد. این موضوع به طور ویژه برای بهائیان که بزرگترین اقلیت غیرمسلمان این کشور را تشکیل می‌دهند صادق است.
رژیم تهران، همانند پرونده‌ کشیشان زندانی، مثل سعید عابدینی و فرشید فتحی، هیچ نشانی از تصمیم برای آزادی هفت رهبر بهائی و توقف تعقیب بهائیان، که تعدادشان به بیش از ۳۰۰ هزار نفر می‌رسد، بروز نمی‌دهد.
نمایندگان هر دو مجلس آمریکا در مورد بهائیان و اقلیت‌های دیگر مذهبی در ایران سخن گفته‌اند. مجلس سنا دسامبر گذشته قطعنامه‌ای را تصویب و طی آن تحت تعقیب قرار دادن بهائیان را محکوم کرد. آینده بهائیان، بدون توجه آمریکا واعضای دیگر جامعه بین‌المللی، در زادگاه این دین نامعلوم است.
۲۳ ماه مه، صد و هفتادمین سالگرد تولد آیین بهائیت در ایران است. این آیین بر اتحاد بشریت تاکید دارد. ۱۴ ماه مه ششمین سالگرد زندانی شدن هفت رهبر بهائی است. کمیسیون بین‌المللی آزادی مذاهب آمریکا در گزارش سالانه خود عنوان کرده که تعداد زندانیان بهائی در دولت روحانی افزایش یافته است. از تاریخ فوریه ۲۰۱۴ حداقل ۱۳۵ بهائی بخاطر اعتقاداتشان در زندان باقی مانده‌اند و پرونده صد‌ها تن دیگر در صف انتظار است.
این مشهور است که بهائیان به دنبال صلح هستند، قدرت سیاسی نمی‌خواهند و تهدید امنیتی ایجاد نمی‌کنند. با این حال رژیم دینی ایران آن‌ها را تحت تعقیب قرار می‌دهد. با این‌که تمام اقلیت‌های دینی از زمان انقلاب ایران تحت فشار هستند اما هیچ‌کدام به اندازه بهائیان مورد آزاد قرار نگرفته‌اند. دولت ایران از زمان انقلاب بیش از ۲۰۰ رهبر بهائی را اعدام و بیش از ۱۰ هزار نفر از آنان را از پست‌های دولتی و دانشگاهی حذف کرده است.
بهائیان تقریبا در تمام مراحل زندگی مورد بدرفتاری قرار می‌گیرند. سال گذشته این کمیسیون آمریکایی گزارش داد که کودکان بهائی به همراه مادرانشان زندانی می‌شوند. آن‌ها از دانشگاه، تاسیس مدرسه و تاسیس عبادتگاه منع هستند. مقامات ازدواج آن‌ها را به رسمیت نمی‌شناسند و رسانه‌های ایران بهائیان را پلید می‌شمارد.
وقتی بهائیان می‌میرند خویشان‌ آن‌ها نمی‌توانند وارث آن‌ها باشند و با گرفتن گواهی فوت مشکل دارند و اغلب شاهد خراب کردن قبر‌هایشان هستند، که این کار نه تنها توسط خرابکاران، بلکه توسط خود دولت نیز انجام می‌شود. اخیرا سپاه پاسداران ایران یک قبرستان بهائیان را که محل دفن ۱۰ زن اعدام شده در سال ۱۹۸۳ بود خراب کرد. این زنان به خاطر جرایمی نظیر درس دادن به کودکان محکوم شدند و ترجیح دادند به جای انکار دینشان اعدام شوند.
تندرو‌ها با گرفتن خط از رژیم و رسانه‌ها، در چندین شهر ایران به اموال بهائیان حمله کرده‌اند. در آگوست ۲۰۱۳ عطاالله رضوانی، یک رهبر محلی بهائی، پس از ما‌ه‌ها بازجویی بخاطر دینش کشته شد. هیچ‌کس به خاطر قتل او متهم نشد. با توجه به این موضوعات، آمریکا باید بداند که وقتی نوبت به حقوق بشر و آزادی دینی می‌رسد، هنوز راه درازی مانده تا آقای روحانی دست به اصلاحات بزند. دوم این‌که، واشنگتن باید معانی تعقیب بهائیان را درک کند. بهائیان هیچ‌کس را تهدید نمی‌کنند. سرکوب آنان نشان می‌دهد که تغییر به این سادگی‌ها رخ نخواهد داد.
سوم این‌که آمریکا باید خواستار آزادی دینی و حقوق مربوطه در ایران باشد و در حالیکه به شناسایی عوامل و مقامات مسئول این آزار و اذیت‌ها ادامه می‌دهد، باید اموال آن‌ها را مسدود کند و نگذارد وارد خاک آمریکا شوند.
در آخر این‌که کنگره آمریکا باید از طریق قطعنامه‌ها و اقدامات دیگر توجه خود را به بهائیان و دیگر مسایل ایران ادامه دهد. همچنین باید در مورد نام‌ها، چهره‌ها و داستان‌های پشت این آزارها روشنگری کند.
منبع: وال استریت ژورنال - 19 مه 2014

Tuesday 6 May 2014

نسیم اشرفی شهروند بهایی بازداشت شد

خبرگزاری هرانا – نسیم اشرفی صبح روزجاری جهت اجرای محکومیت یک ساله خود بازداشت شد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، نسیم اشرفی شهروند بهایی که پیش‌تر حکم یک سال زندان برایش مقرر شده بود، صبح روز جاری بازداشت شد.
یکی از نزدیکان وی که نخواست نامش فاش شود به گزارشگر هرانا گفت: «صبح امروز در حالی که وی جهت انجام آزمایش پزشکی به آزمایشگاه بهار (خیابان امیرآباد) مراجعه کرده بود، توسط مامورین امنیتی دستگیر و جهت اجرای حکم به زندان اوین منتقل گردید.»
نسیم اشرفی در ۲۲ خرداد ماه سال ۱۳۹۲ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه‌ای به اتهام «تبلیغ علیه نظام و عضویت در تشکیلات بهایی» محاکمه و به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
طبق رای دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم سه سال حبس تعزیری «نسیم اشرفی» به یک سال حبس تعزیری تقلیل پیدا کرد