حضرت بهاء الله در لوحی مراتبی را تعیین می فرمایند و سپس امر به تبلیغ نازل می‌شود. به این معنی که به مخاطب می فرمایند که به آنچه لسان پروردگار توصیّه می فرماید عامل باشد و سپس بین مردم مشی کرده آنقدر که توان شنیدن را دارند بر زبان جاری سازد و به آنها ابلاغ کند.
مضمون موارد مزبور به فارسی فهرست وار ذکر می شود ......
١- حجاب اوهام و موهومات و خرافات را از قلب باید محو و زائل ساخت .
٢- در قدم دوم به نام خداوند به مدینهء او وارد شد. در مدخل مدینهء رحمن شیطان جالس است و سعی دارد هر نفسی را از ورود منع کند ابداً نباید به اوتوجّه داشت و باید چشم از او برداشت.
٣- در مقام سوّم باید پناه به حقّ برد و از او استعانت نمود تا در این مقام او را مساعدت فرماید.
٤- مبادا با کسانی نشست و برخاست نماید که آثار غلّ و بغضا از وجنات آنها هویدا و باهر است ،این آثار مانند حرارت بیش از حدّ درتابستان و یا اثر برودت در سموم ظاهر و قابل مشاهده است. باید از آنها و امثال آنها فرار کرد و هیچ نظری به آنها نینداخت. باید به امر الهی ناظر بود.
٥- اگر ارادهٔ سیر و سفر داشته باشد، باید به انوار الهی بر آن بلاد و مردمان آنها بتابد .
٦- در آثار صنع الهی بنگرد و تفکّر کند.
٧- به اخلاق ربّانی متخلّق شود به طوری که اگر دست ظلم به سوی او دراز شد ابداً التفات ننماید و به آن متعرّض نگردد، بلکه حکمش را به خداوند واگذار کند.
٨ - در جمیع احوال مظلوم باشد ، چه که مظلومیّت صفت خداوند است و البتّه جز مخلصین احدی به آن پی نبرد و بویی از آن به مشامش نرسد. باید بداند که آه مظلوم در حین صبر و اصطبار نزد خداوند عزیزتر از هر عملی است.
٩ - هر آنچه که بر او وارد می شود باید صبر کند و در جمیع امور به خداوند توکّل داشته باشد ، چه که خداوند در هر لطمه و زیانی که از آنچه خلق شده و می‌شود بر او وارد شود، مر او را کفایت می‌کند و فرد را در کنف امر خود و دژ ولایتش محفوظ می دارد.
١٠- اگر کسی غیبت او را کرد، مبادا او لسان به غیبت او بگشاید، مبادا مثل اوشود. پس باید از او روی برگرداند و به خداوند متوجّه باشد.
١١- در میان مردم باید رایحهء پاکی و پاکیزگی از او به مشام برسد تا همه را به سوی بارگاه قدس خداوند جذب نماید.
١٢- اگر در میان احبّاء کسی او را یاری کرد، در روز و شب، در تمام ماهها و سالها، با او انس بگیرد و الفت جوید.
١٣- در جمیع امور به حق اقتدا کند که یار و یاور او است.
١٤- با وقار و متانت خداوند در میان مردم قدم بردارد و عمل و رفتارش آنگونه باشد.
١٥ - چون به این موارد عامل گشت، امر مولایش را به آنها ابلاغ کند، آن هم به قدری که بتوانند بشنوند
آثار قلم اعلی، ج ٤ ، ص ٦٢- ٦٠
No comments:
Post a Comment