چشم دنیا گر به جای اشک ، خون بارد ، رواست
عالم انسان ، عزادار شهیدان بهاء ست
خاک ایران بار دیگر گشته میدان قتال
این سفر ، بی جنگ و بی لشکر ، بساط کربلاست
دور شمع امر حقّ ، پروانگان ، پر پر زنان
نیست پروا عاشقان را ، سوختن شرط لقا ست
دشمن خونریز ، اگر دستش به خون آلوده است
جایگاه این شهیدان ، عرش اعلای خداست
اهل حقّ را جانفشانی و فدا شایسته است
منکر دین خدا را قتل و عُدوان اقتضا ست
آن فداکاری کند در خدمت نوع بشر
این خطاکاری کند ، چون فطرتاً اهل جفاست
آه مظلومان بسوزد ، خرمن هستیِ ظلم
حسرت و یأس و پشیمانی ، جزای اشقیا ست
بندرعباس، شهری که حضرت عبدالبها آن را از خود دانسته و فرمودند:
این بندر، بندر من است، به سوگ نشست.
جناب آقای عطاء الله رضوانی، به ضرب گلوله جان به جان آفرین تسلیم نمودند. ایشان از اعضای هیئت خادمین بندرعباس بودند و بعد از تعطیلی تشکیلات نیز با اینکه ایشان بارها از طرف اطلاعات بندرعباس مورد تهدید قرار گرفته بودند،باز هم به این شهر عزیز و
مردمان آن خدمت می کردند
No comments:
Post a Comment